“Ne kemi plazhe nudo këtu në Qipro për meshkujt homoseksualë,” tha pronari i galerisë së artit ndërsa lëvizte rreth divanit të studios në studion e fotografive pas galerisë së tij në Nicosia dhe shkrepi foto nga kamera ku pozoja pothuajse nudo mbi një perde mëndafshi blu. . “Të gjithë ata janë në pronë private, megjithatë. Më ndodh që kam një plazh të tillë – shumë privat – në shtëpinë time të plazhit pranë aeroportit në Larnaka. Është në bregdetin jashtë fshatit Perivolia. Unë do t’ju jap udhëzime dhe një çelës për portën. Mund të shkosh atje sa herë të duash.”

Unë nuk e kisha pyetur Kostas Nourolias për plazhet nudo – apo vende për lidhje me homoseksualët, për këtë çështje – por pasi kishim tymosur një tub flluskë së bashku pas gjysmë shishe Johnny Walker Red dhe ai sapo më kishte qitur në divanin e studios, unë vetëm lëreni të ecë. Ai nuk ishte një djalë i ri, por ishte një i pashëm dhe i pashëm, siç dukej të gjithë burrat qipriotë, grekë apo turq – derisa arritën të shtatëdhjetat dhe më pas dukej se sapo u shpërbënë. Ai ishte trupor, i rënduar rreth mesit – i trashë, jo vërtet i shëndoshë – por ndryshe me ton të mirë muskulor, flokë të errët dhe të uritur, dhe ishte i varur dhe dinte të joshte një djalë të ri. Ai kishte hequr rrobat e mia, karin e tij në mua, dhe unë po pozoja për të për fotografi nudo mjaft lehtë. E gjithë kjo dhe unë do të vija në Qipro më herët gjatë verës, i martuar së fundmi dhe i vendosur të hiqja dorë nga jeta homoseksuale. Kisha arritur të qëndroja në atë vagon për pesë javë.

Unë u punësova rishtazi në Shërbimin e Jashtëm të SHBA-së, në fushën e çështjeve kulturore të Shërbimit të Informacionit të Shteteve të Bashkuara. Në moshën njëzet e gjashtë, pata një master në artet e bukura në artet teatrore plus një vit mësimdhënie aktrimi në Nju Jork, para se të blihesha për gruan time artiste, Xhenet, nga babai i saj i pasur. Ai arriti të na nxirrte jashtë vendit duke më çuar në provimin e Shërbimit të Jashtëm dhe drejtpërdrejt në pozicionin e zëvendësit të çështjeve kulturore në Qendrën Amerikane të ambasadës në Nikosia, kryeqyteti i Qipros. Xhenet, e cila ishte tridhjetë e dy vjeç, nuk e kishte problem të gjente një pozicion profesori arti në kampusin e Nikosias të Universitetit të Qipros. Babi i Xhenetit po na nxirrte të dyve nga skandalet seksuale në Nju Jork. Ne të dy kishim premtuar se do të ishim të mirë në jetën tonë të re.

Isha mirë deri në këtë natë. Puna ime përfshinte ndjekjen e shfaqjeve dhe pjesëmarrjen në hapje arti. Kisha shkuar në një hapje të tillë arti këtë mbrëmje duke paraqitur piktura nga galeria e artit e Kostas Nourolias. Ekspozita po mbahej në qendrën e artit të Portës së Paphos, e cila ishte brenda murit antik që rrethonte qytetin e vjetër. Një çift piktorësh amerikanë emigrantë ishin të përfaqësuar atje, si dhe artistë qipriotë grekë dhe një ushtar danez mjaft i dhimbshëm nga kontingjenti i OKB-së, i caktuar për të menaxhuar një zonë tampon midis grekëve dhe turqve, linja që kalonte drejt e në qendër të qytetit të vjetër si pjesë. e një lufte gati pesëdhjetëvjeçare midis të dyve për kontrollin e ishullit.

Mua më vinte në heshtje përulësia e danezes, e cila ishte një mavijosje e madhe, e bukur, muskulare, me një buzëqeshje brilante dhe që më prezantohej si Malte Jorgensen. Ne ishim bashkë për aq kohë sa për të ndezur dhe shijuar shkëndijat seksuale mes nesh, por jo aq sa për të bërë asgjë për këtë. Nuk kisha ndërmend të bëja asgjë për këtë. Isha në sjelljen time më të mirë, të imponuar nga shuma e madhe e pagesës mujore që vinte nga babai i Xhenetit. Por unë isha duke pirë dhe kisha ardhur në hapje vetëm – dhe po merrja randy për shoqërinë mashkullore.

Po mundohesha të jem besnike ndaj Xhenetit. Ne u qitëm – unë isha e re dhe e zbukuruar dhe mjaft e paraqitshme dhe Xhenet qinte burra. Kjo ishte pjesa e saj e problemit. I pëlqente të qinte burrat e grave të shoqërisë në Nju Jork. Por unë me të vërtetë isha shumë e re për të, a nuk kisha një grua tjetër që Xhenet mund ta bënte budalla, dhe, duke qenë se isha një nënshtrim homoseksual nga natyra, të ndyshe mua nuk ishte aq argëtuese sa të ndyshe burrin hetero të dikujt tjetër. Por Xhenet nuk kishte ardhur në hapje. Ajo kishte planifikuar një seancë nate në universitetin e saj. Isha këtu vetëm, kishte më shumë se mjaftueshëm burra të bukur grekë qipriotë dhe miq të shëmtuar ushtarë të OKB-së të artistes Malte Jorgensen që notonin përreth, si dhe pije me rrjedhje të lirë dhe, doli, pilula shumëngjyrëshe për tundim.

Mikpritësi i mbrëmjes, pronari i galerisë, Kostas Nourolias, ishte aq simpatik dhe më kushtonte aq shumë vëmendje – si dhe më shtyu scotch dhe disa pilula – saqë, pa e ditur se si kishim kaluar në të, e gjeta veten vetëm me të në pjesën e pasme të galerisë së tij, matanë qytetit nga Porta e Pafos, duke fryrë në një tub flluskë dhe duke rënë dakord të pozonte për të nudo për fotografitë që do të shpërndaheshin vetëm në një listë të përzgjedhur abonimesh. Unë nuk do të njihesha. Ai kishte një maskë të artit “Mardi Gras” në ngjyrë blu dhe ari për mua që të maskoja fytyrën time dhe sandale romake që lidheshin deri në gjunjë – dhe asgjë tjetër. Unë kisha flokë mjaft të dallueshëm të kuqërremtë-bjonde, prandaj edhe pseudonimi im, Sandy, shkurtimisht për Sanford, por Kostas më siguroi se vetëm me flokët e mia me onde të kokës dhe pubet e shkurtuara të kuqërremta në ar, nuk do të njihesha.

“Shumë meshkuj të rinj dhe të aftë kanë flokë bionde të kuqërremtë”, tha ai.

Unë dNuk mendoja se ishte vërtet e vërtetë, por isha shumë afër të isha i dehur dhe ai më kishte lajkatur rrobat. E dija se kjo po çonte në atë që të më qinte mua; Do të isha zhgënjyer nëse nuk do të ishte.

Ai tha se i pëlqente të shihte linjat e nxira të Speedo-s që kisha veshur ndërsa nxihesha nën diellin e verës qipriote për pesë javët e mëparshme dhe ishte i kënaqur, tha ai, që nuk isha bërë tatuazh tjetër përveç imazhit të buzët me buzëkuq të kuq në kthesën e poshtme të barkut në të majtë, poshtë pranë ijeve, të cilat arritëm t’i fshihnim nën pëlhurën e mëndafshtë blu në divanin e studios. Kostas në fakt e pëlqeu shumë atë tatuazh, pretendoi ai, dhe duhet t’i ketë ndodhur, pasi bëri disa fotografi me të duke treguar dhe, kur unë u shtriva në divan, dhe pasi ai kishte bërë një grup fillestar fotografish, ai u ul në gjunjë pranë divanit dhe lëvizi duart mbi bustin tim ndërsa unë putha dhe lëpija tatuazhin. Goja e tij u zhvendos që andej te kari im dhe topat, dhe sado që isha me pije alkoolike dhe drogë – dhe të rëndomta – e lashë të bënte si të donte me mua.

Meshkujt grekë qipriotë të moshës së tij ishin fillimisht seksi.

Nuk kisha asnjë qëllim kur pranova të vija në studion e tij për t’u qitur – ose të paktën i thashë vetes këtë – por padyshim që kjo ishte ajo që atij i pëlqente të bënte me mua. Kur ai doli nga më thithi, kuptova se kishte arritur t’i hiqte të gjitha rrobat e tij. Ai ishte një burrë i pashëm, i errësuar, trupmadh, por i ndërtuar fort. Dhe ai ishte i varur dhe në ereksion të plotë. Ndërsa rri pezull mbi mua, ma hoqi maskën nga fytyra dhe zbriti për një puthje në buzë, duart e tij u zhvendosën midis kofshëve të mia dhe vrapoi lart tek këmbët e brendshme atje, duke i shtyrë këmbët e mia të hapeshin dhe të ngriheshin. Ata e bënë këtë pothuajse me vullnetin e tyre.

Ai zbriti mes tyre në gjunjë, duke më ngritur legenin me duar të kapur dhe përhapur dhe ngritur këmbët e mia. Ai u zhvendos pa probleme në pozicionin e tij, ndërsa ende mbante buzët e mia me të tijat. Duart e tij shkuan në zgavrat e shpatullave të mia, duke më shtypur kurrizin në draperinë që mbulonte divanin. Trupi i tij i ngurtë dhe i mprehtë u shfaq mbi mua, duke më zënë në mënyrë efektive nën të. Dhe pastaj ai po rrëshqiste brenda meje, thellë, dhe unë po tërhiqja fytyrën time nga e tija, duke përkulur kokën mbrapa, duke rënkuar dhe duke gërmuar thonjtë e mi në shpatullat e tij, ndërsa ai filloi të lëvizte brenda meje, brenda dhe jashtë, brenda dhe jashtë.

Nuk ishte sikur të mos kisha qenë atje më parë.

Ai qëndroi pezull mbi mua, duke më mbajtur në divan dhe më futi brenda meje, ndërsa, duke i lidhur gjunjët në ijet e tij, unë vozita me të në dreq, duke bërtitur me dëshirë, “Po, po. Ashtu. Thellë. Vështirë. Dreq mua!”

Më kishte munguar shumë kjo, dhe Kosta ishte një dashnor i kompletuar, që më bënte të gulçoja teksa më shtrinte në rrëshqitje të gjata e të thella, duke më dhënë masën e tij, duke më mbajtur të qetë ashtu siç ishte thellë brenda meje, duke pritur që unë të shtrihesha në atë, duke më shtyrë që ta lë në thelbin tim të butë, sfungjer, gjë që bëra. Sipas zakonit, muskujt e mureve të kanalit tim valëzoheshin mbi bosht, gjë që Kosta e festoi me rënkime të ulëta.

U përpoqa të shtrëngohesha poshtë tij, ta detyroja të më shtynte, por ai më shtrëngoi fort. Më pas, me pak të qeshur, kur u hapa për të marrë trashësinë e tij, ai filloi të më pomponte. Unë ankohesha ndërsa ai vendosi një ritëm dhe u lëkunda me të, në kundërthrust. Por ndërsa ritmi ishte vendosur, ai u largua nga kadenca, duke më bërë të rënkoja dhe të dridhesha. Pastaj ai u qetësua përsëri në një ritëm, unë duke i shtypur majat e gishtave në tehët e tij të shpatullave në ritmin e duhur dhe duke murmuritur, “Po, po, ashtu. Më qij”. Ai ishte në kontroll, mjeshtër. Unë isha skllav. Pasi u shalua plotësisht dhe në ritëm, ai ishte një dashnor mizor, por ekspert, duke ecur pa pushim drejt kulmit, duke marrë kënaqësinë e tij, por duke siguruar që edhe unë të kujdesesha për mua.

Por ishte shumë e qartë se ishte nevoja dhe kënaqësia e tij që ishin të parat. Ai ishte, në fund të fundit, një grek dhe ishte vërtetuar se unë isha i nënshtruar.

Unë gulçova dhe harkua kurrizin ndërsa intensiteti i dreqit rriti ritmin. I kalova duart poshtë shpinës së tij, duke mbërthyer të pasmet e tij drejt meje, ndërsa ai godiste, rrahte dhe godiste, duke i hequr gjunjët për t’u futur fort dhe thellë. “Dreq, po! Ma jep mua! Më vidhose fort!” Duke rrahur, rrahur, rrahur, kurvari grek më qiti deri në ejakulimin e tij të zhveshur.

Më pas, duke lëvizur lakuriq, me karin e tij të kënaqur që lëkundet i lirë, ai më pozoi, i shtrirë dhe me më shumë se një nuancë ngopjeje pas-koitale, zëvendësoi maskën e Mardi Gras në fytyrën time dhe lëvizi rreth divanit duke marrë fotografitë e tij, duke murmuritur, “E lavdishme. Një trup kaq i bukur.”

U shtriva atje, duke gulçuar, duke uruar që ai të më qinte përsëri. Por ai nuk e bëri. I kishte hequr gurët aq sa i nevojitej për natën.

Nuk kisha qenë më parë në vendin e Portës së Paphos, kështu që kisha shkuar me makinë në galerinë e Kostasit, e lashë makinën time atje dhe Kosta më kishte çuar te muret e lashta të qytetit origjinal. Kështu, pas seancës sime të fotografimit dhe të dreqit me Kostasin, pata mjetet e mia për t’u arratisur disi në siklet. Nuk doja të kapitulloja para fetishit tim për burrat kaq shpejt pasi vendosa të ndryshoja stilin e jetës. Kostasi, natyrisht, u soll sikur të kishte qenë gjithçka e natyrshme për nee kam bërë—sikur ta bënte këtë me të rinjtë disa herë në javë. Dhe duke gjykuar nga koleksioni i fotografive në muret e një prej dhomave më private të ekspozitës në galeri, ndoshta ai e bëri. Ndoshta të ndyrë mua ishte vetëm një goditje e këndshme në ekran për të. Më bëri të pozoja për të pa përmendur rinumërimin.

Kur u ktheva në shtëpi, i ndëshkuar se iu nënshtrova tundimit – Xhenet nuk ishte kthyer ende nga klasa e saj e natës në universitet – dhe tërhoqa grupin e çelësave dhe udhëzimeve për në pronën e tij në plazhin jugor që më kishte dhënë Nourolias, unë isha ende mjaft i lartë sa të kem vështirësi të kujtoj se çfarë ishin dhe çfarë mund të bëja me ta. Më e rëndësishmja, nuk isha plotësisht e vetëdijshme për atë që sapo kisha bërë, duke hequr dorë nga premtimi i abstenimit nga seksi me burra që kisha bërë duke ndryshuar stilin e jetës sime dhe duke u zhvendosur në Mesdhe.

Burra qipriotë grekë. Kostas nuk ishte i ri dhe nuk ishte i prerë. Megjithatë, kur ishte i zhveshur, ai kishte prezencën e fortë, sensuale të një Zeusi hirsute. Ai ishte i gjithë pushteti dhe kontrolli. Ai kishte një arrogancë të drejtë, të cilën unë nuk e kisha gjetur te burrat amerikanë dhe të cilës i isha i nënshtruar. Ai mori atë që donte, kishte besim se mund ta kishte dhe dha kënaqësi të plotë. Dhe ai me siguri mund të dreq. Ai kurrë nuk më pyeti nëse mund të më qiste apo më tha se do ta bënte; ai thjesht më mori – dhe unë e lashë.

Në atë moment nuk kisha aspak ndërmend të vizitoja ndonjëherë plazhin nudo vetëm për burra që isha i ftuar të përdorja – madje as pasi Nourolias më tha se ai i lejonte ushtarët e kontingjentit paqeruajtës të OKB-së ta përdornin atë.

* * * *

Të gjithë yjet po rreshtoheshin dhe nuk ishte aq e vështirë për mua të shpërfillja faktin që isha zotuar të mos përfshihesha në seks të rastësishëm homoseksual – sigurisht për sa kohë që gruaja ime, Xhenet, interesi kryesor i vjehrrit tim, e mbajti. largimi i nxehtësisë duke rënë dakord të qëndrojë larg burrave të tjerë. Ajo kishte fluturuar në Athinë për disa ditë, duke marrë atje klasën e saj të artit në universitet për të kaluar nëpër muzetë e artit antik për të nxjerrë motive për të pikturuar për një detyrë. Kështu, unë isha vetëm në Nikosia për disa ditë. Ajo do të shkonte me një klasë tjetër javën tjetër – në Itali këtë herë – dhe për dy herë më shumë.

Nuk më duhej të gjeja një justifikim ndërsa isha vetëm për të parë plazhin privat të Kostas në bregun jugor. Seria e leksioneve të Programit Fulbright nga një arkeolog amerikan po përfundonte dhe atij i duhej një udhëtim në aeroport të shtunën në mëngjes, në bregun jugor të Qipros, jashtë Larnakës, më shumë se një orë me makinë larg. Ishte e natyrshme që unë të dilja vullnetarisht për të kryer detyrën e aeroportit.

Plazhi privat nudo i Kostas Nourolias do të ishte vetëm rreth njëzet minuta me makinë në perëndim përgjatë bregut nga aeroporti – dhe dita zbardhi bukur – e pastër dhe e nxehtë. Natyrisht, pothuajse të gjitha ditët zbardhën bukur në Qipro.

Përpara se të merrja profesorin në Hilton në Nicosia, hodha disa peshqirë plazhi dhe një Speedo në bagazhin e BMW-së sime të konvertueshme. M’u kujtua të merrja udhëzimet për në fshatin Perivolia dhe vilën e plazhit të Nourolias dhe çelësat e portës atje. Nuk kisha ndërmend të shkoja atje pasi e lashë profesorin në aeroport, sigurisht – kishte shumë plazhe përgjatë bregdetit jugor. Por, nëse do të merrja atë që do të më duhej për atë plazh, gjithmonë mund të ndryshoja mendim për këtë më vonë.

Kur zbrita shkallët e drurit në oborrin e pasmë të vilës së plazhit, që rrinte afër gjysmëhënës së vogël të rërës, pashë se plazhi ishte shumë privat, siç kishte thënë Kosta. Një pengesë gurësh në të dyja anët në kufijtë e pronës shkonte nga faqja e shkëmbit të vogël ku vila ishte vendosur dhe në ujin e pacenuar blu-bruz të Mesdheut. Nga maja e shkëmbit mund të shihja se uji ishte i cekët për një farë mënyre në det, me një fund me rërë.

Një djalë i ri, grek, i hollë dhe i pashëm, me lëkurë ulliri dhe pak i uritur ishte tashmë në plazh kur mbërrita. Një motoçikletë ishte vendosur në platformën e parkimit pranë vilës, kështu që supozova se dikush ishte këtu. Ai ishte shtrirë në shpinë, nudo, mbante vetëm syze dielli dhe merrte rrezet. Ai ishte mbi një peshqir lart në rërë pranë shkëmbinjve në lindje.

I tunda me kokë teksa zbrita nga shkallët dhe u pozicionova në të njëjtin nivel ku ai ishte, por në skajin perëndimor të pronës. Kisha sjellë peshqirë, por jo Speedo. U zhvesha, duke palosur rrobat dhe duke i vendosur anash; qëndrova aty, duke parë nga deti, aq gjatë sa greku i ri të më vinte re dhe të mblidheshim se nuk do të ndërvepronim – se të dy ishim të nënshtruar – dhe më pas u shtriva me shpinë mbi peshqirin nën diell. . Misioni im ishte të filloja të zhdukja linjat e nxirjes së një Speedo. Kostas kishte thënë se i pëlqente t’i shihte, por unë do të ndihesha më seksi nëse do të kisha një nxirje uniforme.

U befasova, por me kënaqësi, kur erdhën ushtarët danezë të OKB-së. Në qendër, dukej se ishte lideri i tyre, ishte ushtari dhe artisti i dhimbshëm, Malte Jorgensen, të cilin e kisha takuar shkurtimisht në ekspozitën e artit të Portës së Paphos, vuri në dukje një interes të përbashkët me të dhe më pas humbi në turmëKostas më kishte fotografuar dhe më kishte qitur. Dhe tani ai ishte këtu. Ai më buzëqeshi gjerësisht kur ai dhe bashkatdhetarët e tij ushtarë zbritën nga shkallët dhe panë që unë dhe një i ri grek ishim tashmë atje. Ata ndaluan për pak kohë ku ndodhej i riu grek dhe biseduan me të. Më pas, ata erdhën tek unë.

“Të pashë në hapjen e artit në qytet disa javë më parë, besoj,” tha Malte duke më dhënë një buzëqeshje fituese. Ai ishte një njeri i mrekullueshëm danez, ashtu si edhe pesë të rinjtë me të. Ata të gjithë ishin ushtarë muskuloz të OKB-së në kulmin e kondicionimit të tyre fizik – të gjithë bionde me diell. Ishte e vështirë të dalloje njërën nga tjetra, megjithëse mendoja se Malte ishte më e bukura. “Ju jeni nga Ambasada Amerikane, besoj”, shtoi ai. Kostas tha se ju ishit atashe kulturor.

“Po, po, jam. Pashë pikturat e tua atje. Shumë mirë. Evokuese.” Ata ishin nudo, si nga burrat ashtu edhe nga gratë. Tani që e mendova, mendoj se disa prej tyre ishin bërë në studion e fotografisë në galerinë e Kostas në Nikosia—duke përdorur të njëjtin perde mëndafshi blu që më kishte qitur Kosta. “Unë jam Sanford Douglas. Njerëzit më quajnë Sandy.”

Mendova se Malte e bëri pak të dyfishtë kur dëgjoi emrin tim, por nuk më la përshtypje në atë kohë. Unë isha shumë i zënë duke e parë atë dhe ushtarët e tjerë duke u zhveshur në asgjë. Ata të gjithë ishin perëndi muskuloz me cirk të gjithanshëm. Ata padyshim vinin shpesh në këtë plazh. Dhe ai dhe të tjerët padyshim që po më kontrollonin fare.

“Unë e kuptoj pse do të quheshit Sandy,” tha Malte duke buzëqeshur. “Këta janë miqtë e mi ushtarë – ata që duan të shkojnë me burra. Ky është Alfred Larson, dhe pas tij është Noah Nielsen. Atje janë Alberte Jensen dhe Lucas Rasmussan. Ai që ende flet me djalin grek është Hans Niederman. Ne erdhi për të notuar dhe për të nisur futbollin përreth. Ndoshta më vonë…”

Ai e la atje, thirri Niederman-in për t’u bashkuar me ta, dhe të gjashtë ata vrapuan poshtë, në një formacion ushtarak, drejt detit, u futën brenda dhe filluan të vërshojnë. I pashë për pak, edhe pasi kishin dalë nga deti dhe po kalonin topin e futbollit përpara dhe mbrapa, të gjithë atletikë dhe aq të hijshëm sa mund të ishin ata që kishin pastruar trupin për kontakt fizik. Më në fund dremita.

U zgjova nga ndjesia e një dore në kyçin e këmbës, duke rrëshqitur lart këmbën time. I hapa sytë për katër prej kërpudhave që ishin strukur rreth meje. Dy të tjerët, Malte dhe Hans Niederman, kishin përfunduar me të rinjtë grekë. Ata tashmë po e qinin – së bashku, në një depërtim të dyfishtë. Malte ishte poshtë, mbi të pasmet e tij, këmbët muskuloze të shtrira përpara tij. Ai ishte përkulur mbrapa, duke mbajtur në prehër rininë greke, me fytyrë nga ai, me hell në karin e tij. Hansi ishte i strukur mbi kofshët e Maltes, përballë grekut të ri, me karin e tij brenda vrimës së të riut, duke vrapuar mbi boshtin e Maltes. Hansi mbante belin e grekut mes duarve dhe Malte i mbante belin Hansit. Greku po gulçonte dhe rënkonte aq sa ta dëgjoja. Gojën e kishte hapur dhe sytë e tij ishin nxjerrë jashtë, por ai po merrte dy gjelat. Danezët po lëkundeshin përpara dhe mbrapa, duke punuar kanalin e grekëve me gjelat e tyre dhe dukeshin sikur ishin rremtarë që lëviznin një anije të vogël nëpër det.

Teksa shikoja, djaloshi grek ngriti dhe shtriu këmbët e tij të formuara në mënyrë perfekte në një V monumentale mbi trupat muskulorë të kërrusur dhe të valëzuar që po e ndynin. Imazhi i dorëzimit ishte ndjellës dhe më bënte të rënkoja nga eksitimi.

Nuk pata më shumë mundësi se vetëm disa sekonda për ta marrë atë përpara se katër danezët e tjerë të ishin mbi mua, të gjithë me duart e tyre mbi mua, njëri hapte gojën mbi karin tim, tjetri duke e shtyrë karin e tij midis buzëve të mia. Dhe nuk kaloi shumë dhe ata ishin në mua.

“Po, po, të lutem? Do të na lejosh të të kemi?” pyeti me vonesë një nga danezët dhe unë dhashë pëlqimin tim.

“Ejani, ejani me ne,” tha njëri prej tyre, me të katër ata që më tërhoqën nga rëra dhe më çuan drejt grupimeve të shkëmbinjve në anën perëndimore të plazhit. Më sollën peshqirin me vete. Më çuan në një zonë me rërë, midis formacioneve shkëmbore, me pak privatësi nga plazhi dhe jo në pamje nga maja e shkëmbit. Të katër ata më qitën atje, i pari nga njëri prej danezëve të dhimbshëm që më vuri në të katër këmbët, me tre të tjerët që më mbanin në vend dhe më përkëdhelnin me duar – njëri më mjelte karin – ndërsa i pari më hipi lart në kokën time. mbrapa, më kapi belin, më depërtoi dhe më qiu.

Gjatë orës tjetër ose më shumë që të katër më qitën në pozicione të ndryshme. Dy prej tyre – Noah dhe Alfred, nëse i dëgjova mirë emrat e tyre – më dyfishuan, Alfredi i shtrirë në shpinë me mua duke hipur në karin e tij, përballë kokës, dhe me Noahun që më hipte nga pas dhe dy gjelat më punonin në një ejakulim të përbashkët. .

Nuk u mohova asgjë. Ata të gjithë ishin para të pashëm dhe studj seksi, dhe marrja ishte e lavdishme. Unë kurrë nuk kisha pasur kaq shumë burra që më punonin në të njëjtën kohë – sigurisht jo ushtarë danezë të këqij. Nuk ndjeva asnjë faj. Sapo kishte ndodhur. Unë nuk kisha ardhur për këtë, ose kështu i thashë vetes, dhe kjo alMë dukesha kaq e natyrshme, kaq e drejtë, në plazhin e izoluar e të pacenuar nudistësh, një dritare private në det.